Van welke medische innovaties denk jij ‘dit lijkt wel science-fiction’?
‘Het lijkt soms inderdaad wel of we in een Netflix-serie zijn beland. Een goed voorbeeld is de contactlens voor diabetici waar Google momenteel in investeert. Deze lenzen bevatten sensoren die de glucose in het traanvocht meten. Ze attenderen de drager met een micro-led op alarmerende niveaus in hun bloedsuikerwaarde. Er komen steeds meer van dit soort e-health toepassingen op de markt, waarmee patiënten meer regie over hun eigen gezondheid kunnen voeren.
In de genetica zijn de afgelopen jaren ook opzienbarende stappen gezet. Met de revolutionaire CRISPR-methode kunnen mogelijk defecte genen worden gerepareerd; op termijn kunnen we hiermee erfelijke ziektes voorkomen. Erg indrukwekkend allemaal. Tegelijkertijd stellen deze medische innovaties ons voor nieuwe vraagstukken op het gebied van veiligheid, kosten en ethiek.'
‘In smalltalk ben ik niet zo goed’
Wat is je beste eigenschap en wat je minst goede?
‘Ik denk dat ik complexe problemen en vraagstukken snel kan overzien. Ik schakel vrijwel direct over op mogelijke scenario’s en oplossingen. Vanuit een gezamenlijk belang probeer ik de betrokken partijen dan zo goed mogelijk bij elkaar te brengen, en samen toe te werken naar een doel. In smalltalk ben ik niet zo goed. Ik kom het liefst snel tot de kern. Maar soms werkt het beter om eerst het ijs te breken met wat luchtige gespreksonderwerpen, zeker in de internationale contacten. Dat probeer ik ook wel te doen. Al maak ik internationaal soms ook gewoon gebruik van die “slechte eigenschap”. Dan zeg ik “sorry jongens, ik ben nu eenmaal een Nederlander en dit is hoe ik erover denk”. “Jij zei wat ik niet durfde te zeggen”, hoor ik dan later vaak terug.’
Wat beschouw je als je grootste professionele uitdaging?
‘Medische technologie en geneesmiddelen, dus ook de nieuwste, voor zoveel mogelijk patiënten toegankelijk maken en houden via de verzekeringspakketten, en tegelijkertijd het zorgsysteem betaalbaar houden. Dat is en blijft voorlopig de grootste uitdaging, en de belangrijkste.’
Hoe krijgen jij en je collega’s dat voor elkaar?
‘Onder meer door artsen te stimuleren om doelmatig te werken, waarmee ze zoveel mogelijk patiënten kunnen helpen binnen het beschikbaar gestelde financiële kader. En ook door stevige prijsonderhandelingen te voeren met producenten, vooral bij dure geneesmiddelen. Niet alleen Nederland, alle landen in Europa staan voor bovengenoemde uitdaging. Daarom heeft Nederland zich tijdens het EU-voorzitterschap in 2016 ook extra ingespannen om innovatieve en betaalbare geneesmiddelen toegankelijker te maken voor alle burgers. Wat is het nut van een fantastisch medicijn als we het niet meer kunnen betalen?’
Heb je ooit spijt gehad van een beslissing?
‘Niet van grote beslissingen. Een enkele keer heb ik achteraf weleens gedacht dat ik beter collega B had kunnen vragen voor een klus, dan A.’
Wat kreeg je van thuis mee?
‘Iedereen is gelijk. Je hoeft tegen niemand op te kijken, maar kijk zeker ook niet op mensen neer. En bovenal: benut je talenten. Mijn ouders hebben nooit de kans gekregen om te studeren, die mogelijkheid wilden ze mij en mijn broer wel geven. Ik ging voor Medische biologie aan de Universiteit Leiden, daar ben ik later ook gepromoveerd. Op mijn beurt probeer ik dat nu ook te doen bij mijn zoon (22) en dochter (18). Je grootste wens als ouder is toch dat je kinderen hun talenten kunnen ontplooien en dat ze hun weg vinden in het leven.’
Nederland maakt zich sterk om het Europese geneesmiddelenagentschap (EMA) binnen te halen.
‘Toen bekend werd dat de Brexit doorging (EMA zit nu nog in Londen, red.) hebben we dit idee aangekaart bij het kabinet. De EMA is een belangrijk agentschap voor Europa en vestiging in Nederland betekent meer Life Sciences-bedrijven en dat levert banen op. De SHL-sector is nu al een topsector. Met het EMA in Nederland zal ook het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen (CBG) een nog belangrijkere speler worden. Een groot voordeel.
Met het CBG behoren we tot de belangrijkste leveranciers van expertise binnen het Europese netwerk. Daarnaast heeft ons land veel goede voorzieningen voor de medewerkers van het EMA. Huisvesting, gezondheidszorg, onderwijs en openbaar vervoer zijn allemaal dik in orde. En met Schiphol hebben we een goede internationale bereikbaarheid.
Ik beschouw de zorg voor voldoende betaalbare en veilige geneesmiddelen echt als een Europese zaak. We hebben binnen Europa de afgelopen vijftig jaar al veel gedaan aan de harmonisatie van wet- en regelgeving en aan de veiligheid van hulp- en geneesmiddelen. Het is belangrijk dat we die samenwerking voortzetten en versterken. Het zou prachtig zijn als dat hier kan.'
Waar droom je van?
‘Ik ben naast mijn werk bij VWS ook dirigent van showbands en zou heel graag nog eens met zo’n club meedoen aan een goed theaterprogramma. Toen ik ging studeren heb ik even getwijfeld tussen Medische biologie en het conservatorium. Ik heb nooit spijt gehad van mijn studiekeuze, maar ben wel altijd muziek blijven maken en dirigeren. Ik heb diverse blaasorkesten in mijn schaarse vrije tijd onder mijn hoede gehad. Het orkest in balans houden, samen toewerken naar een doel en het hoogst haalbare niveau proberen te bereiken. En dan samen schitteren. Daar word ik blij van. Ook professioneel streef ik graag naar die harmonie.’
