Nathalie Harrems en Harry Boschloo ruilden onlangs van functie. Nathalie: ‘Harry en ik kennen elkaar van vroeger, uit onze tijd bij VROM een kwart eeuw geleden. We kwamen elkaar de dag na de zomervakantie toevallig op straat tegen – hij liep voor me toen ik het station uitkwam – en zijn koffie gaan drinken.’ Harry: ‘Het gesprek kwam al gauw op de ruilbeurs voor managers die mobiel wilden worden die in juli plaatsvond. We hadden ons daar allebei voor ingeschreven, maar ik kon er niet bij zijn.’
Nathalie: ‘Ik had jouw naam wel op die lijst zien staan, maar je had daarbij geen interesse in mijn baan opgegeven. Jouw baan trok mij wel aan: het was een oude wens om over te stappen naar het sociaal domein. De problematiek van SZW is, net als bij IenW, heel complex én er zit een extra dimensie in van waarden: welk land wil Nederland zijn? Blijkbaar heb ik ook heel enthousiast over mijn baan verteld.’
‘Het was een oude wens om over te stappen naar het sociaal domein’
Harry: ‘In jouw baan sprak me vooral de verbinding met de praktijk aan: continu moeten schakelen met provincies en gemeenten.’ Na die bak koffie, is de ruil gaan vliegen. Al snel volgde een reguliere selectieprocedure. Nathalie: ‘Dubbel zo spannend, omdat in twee reeksen van gesprekken het licht steeds op groen moest blijven. Wat hielp, was dat onze directeuren en DG’s welwillend waren.’ Harry: ‘Ook voor hen spannend: bij ruilen is de match niet per
se perfect. Tegelijkertijd zorg je juist daarom voor een frisse blik.’ Tijdens het sollicitatieproces, en nu nog steeds, hadden Harry en Nathalie intensief contact.
Nathalie: ‘Er was een warme overdracht van taken en verder nemen we deel aan elkaars afscheidsborrels en -etentjes. Dat is gezellig, hielp bij een goede “landing” en is ook heel goed voor het netwerk.’
