Een interessante overstap uitgelicht. Dit keer Michiel van den Hauten. Was: Directeur Uitvoerings- en Handhavingsbeleid bij de Belastingdienst. Is sinds 14 februari directeur Strategie, Beleid en Kenniscentrum bij UWV.

Waarom deze overstap?

‘Iedereen moet mee kunnen doen. Daarom ondersteunen we bij UWV mensen die tijdelijk geen of onvoldoende inkomen ontvangen door bijvoorbeeld werkloosheid of ziekte. Dat spreekt me aan. Daarnaast komen in deze functie beleid en uitvoering samen, net als in mijn vorige baan bij de Belastingdienst, en op dat snijvlak kun je wat betekenen voor burgers. Bij UWV staan we voor een aantal grote, complexe opgaves: beleid en uitvoering beter met elkaar verbinden, de dienstverlening aan burgers verbeteren en onze kennis over de effecten van uitvoering en beleid verbeteren. Daar lever ik graag een bijdrage aan.’

Bij de Belastingdienst belandde je in ‘zwaar weer’. Welke inzichten leverde dat op?

‘Bij de Belastingdienst zijn fouten gemaakt bij fraudebestrijding. Daar moeten we van leren. Tegelijkertijd heb ik ook gezien dat het beeld van een organisatie zoals de Belastingdienst vaak eenzijdig is. Dus is het belangrijk dat je heel goed laat zien wie je bent, wat je doet en hoe je dat doet. Goed contact houden met burgers is essentieel.’

Hoe wil je de genoemde ambities bij UWV helpen waarmaken?

‘Ik ga collega’s van beleid en die van de uitvoering letterlijk meer bij elkaar brengen, bijvoorbeeld door werkbezoeken bij de diverse regiokantoren in het land. Ik wil dat we in alle openheid ervaringen en kennis kunnen delen. Via kennisontwikkeling en intervisies gaan we verder werken aan ambtelijk vakmanschap en daarmee aan de kwaliteit van ons werk. Daarmee verwachten we ook meer maatwerk en een betere dienstverlening aan burgers te kunnen leveren.’

Wat doe je graag in je vrije tijd?

‘De zaterdag is een dag waarop ik meestal niet veel doe. Ik slaap uit, ga naar het strand of lees wat. Verder doe ik aan fitness en golf. Maar ook door de week ga ik wel eens naar buiten, dan ga ik een uurtje lopen in de duinen. Soms ga ik dan mensen bellen, soms heb ik die tijd voor mezelf nodig. Juist dan krijg ik vaak de beste ingevingen.’