Acht openhartige antwoorden van Byung Jonkman. Zij is hoofd Informatievoorziening en ICT van het KNMI.

1. Was je altijd al geïnteresseerd in IT?

Ik kwam met een flinke omweg in dit werkveld terecht. Na het eerste jaar van de studie Biologie ging ik de Kunstacademie doen, met een speciale interesse voor fotografie. Maar in die tijd was ik ook fanatiek gamer. Die interesse groeide, waardoor ik uitkwam bij de studie Technische Informatica. Sindsdien spelen IT en digitalisering een belangrijke rol in mijn leven.

2. Wat vind je zo interessant aan IT?

Het is echt een fascinerend werkveld. Als ik eraan denk, krijg ik een glimlach op mijn gezicht. Aan de ene kant zitten er risico’s en bedreigingen aan waarvan mensen zich niet altijd bewust zijn. Op het gebied van privacy en cyber-security bijvoorbeeld. Om die reden ben ik bijvoorbeeld voorzichtig met posten op social media. Aan de andere kant biedt technologie immense mogelijkheden. En de ontwikkelingen gaan razendsnel. Ik weet nog goed dat de eerste mobiele telefoon op de markt kwam. En later moet ik als oud dametje aan mijn kinderen vragen hoe het allemaal werkt.

3. Wat kreeg je vanuit huis mee?

Ik kom uit een warm gezin. Mijn ouders hebben mij geadopteerd uit Zuid-Korea toen ik 3,5 jaar oud was. Met mijn twee grote broers heb ik fijn contact. Het overlijden van mijn vader was een verdrietig en bepalend moment. Ik was toen vijftien. Mijn moeder moest opeens in haar eentje drie kinderen opvoeden. Zij belichaamde het motto “niet lullen, maar poetsen”. Daardoor leerde ik dat je het in het leven voornamelijk zelf moet doen. Dat pragmatische heb ik duidelijk van haar.

4. Welke rol speelt de Zuid-Koreaanse cultuur in je leven?

Laatst las ik het boek Mama Lee van journalist Mischa Blok. Ze vertelt daarin over haar zoektocht naar haar biologische moeder in Zuid-Korea. Ik herkende veel in haar beschrijvingen. Het zette me echt aan het denken: kan mijn doorzettingsvermogen ook door mijn Zuid-Koreaanse wortels komen? Koreanen zijn vaak harde werkers, net als ik. Ik vraag me daarom wel eens af: wat komt door je opvoeding en wat zit simpelweg in je DNA? Ik heb mijn biologische zus in Korea ook ontmoet. Nu appen we af en toe met elkaar. Maar de communicatie is een uitdaging, want ik spreek geen Koreaans en zij nauwelijks Engels. Door het contact met mijn zus besefte ik dat ik door mijn adoptie veel mogelijkheden had die zij daar niet kreeg.

5. Wat geef je je eigen kinderen mee?

Ik vind het belangrijk om er voor ze te zijn. Tegelijkertijd is bij ons thuis duidelijk: je moet het wel zelf gaan doen. Mijn zoon studeert Cybersecurity. Met die studiekeuze lijkt hij in mijn voetsporen te treden. Toch kijkt hij heel anders naar IT dan ik. Dat leidt tot leuke discussies. Ik was vroeger zelf ook een eigenwijze tiener. Mijn moeder maakte zich wel eens zorgen om me. Bijvoorbeeld toen ik na mijn propedeuse van studie wisselde. Maar kinderen doen het op hun eigen manier. Ze moeten hun eigen fouten maken. Niet iedereen springt door hetzelfde hoepeltje heen, en dat hoeft ook niet.

6. Welke invloed hebben jouw kinderen op jou?

Ze houden me bij de les. We hebben het bijvoorbeeld vaak over klimaat-verandering. Vooral mijn dochter vindt dat een zorgwekkende ontwikkeling. Zij behoort tot Generatie Z en vraagt zich af: wat blijft er straks voor ons over? De gesprekken die we hierover voeren maken mij bewust van de noodzaak om te verduurzamen. Bij het KNMI is dit natuurlijk ook een belangrijk thema. Een mooi voorbeeld vind ik onze nieuwe supercomputer in IJsland. Die draait op groene stroom en heeft door het koude klimaat bovendien minder koeling nodig. Dat scheelt veel elektriciteit. Én CO2-uitstoot.

7. Wat zou je nog willen bereiken?

Het valt mij op dat kennis van IT niet altijd op waarde wordt geschat. Bijvoorbeeld in een raad van toezicht. Kandidaat-leden moeten bijvoorbeeld financiële, juridische en domein-inhoudelijke kennis hebben. Maar een IT-portefeuille ontbreekt vaak. Terwijl cybersecurity, digitalisering en data nu voor alle werkvelden relevant zijn. Ik ben op zoek naar een nevenfunctie waarin ik mijn kennis en ervaring op het gebied van digitalisering kan toepassen. Daarnaast is het mijn persoonlijke missie om meer jongere vrouwen met expertise in digitalisering, cybersecurity en IT te stimuleren om dit soort nevenfuncties te vervullen. Het is nogal een old boys network. De sector zou profiteren van de input van een meer diverse beroepsgroep.

8. Wat doe je in je vrije tijd?

Ik ga er graag samen met mijn vriend met de fiets op uit, het liefst in de natuur. Tijdens die tochtjes sponsoren we graag de lokale horeca. Maar ik ben wel een mooiweerfietser. Als het regent, blijf ik thuis.