Na 6 jaar is er voor Michèle Blom een eind gekomen aan haar tijd bij Rijkswaterstaat. De directeur-generaal gaat een nieuwe uitdaging aan als bestuursvoorzitter van ziekenhuisgroep Isala, in Zwolle en omgeving. “Ik zal het heerlijk vinden als niet de Haagse waan van de dag, maar ikzelf mijn agenda wat meer kan bepalen.”

In de aankondiging van jouw afscheid omschreef je RWS als ‘de mooiste plek bij de Rijksoverheid’. Waarom vind je dat?

"26% van Nederland ligt onder zeeniveau en zonder dijken zou 60% van ons land regelmatig overstromen. Dankzij Rijkswaterstaat bestaat Nederland, is het bereikbaar en leefbaar. Daarnaast is het werk van RWS overal. Iedereen in Nederland komt ermee in aanraking. Dat maakt het voor mij een prachtige dienst. Een andere reden: RWS heeft zich door de jaren heen continu ontwikkeld en doet dat nog steeds. Op technisch gebied, maar ook op het vlak van ecologie en omgevingsmanagement. En tot slot: het is heerlijk om met vakmensen te werken. Met eigenzinnige professionals, die weten waar ze het over hebben. RWS is bij uitstek een organisatie van vakmensen. Dat vind ik prachtig."

Hoe beleefde je jouw laatste werkdagen?

"Het voelde heel onwerkelijk. In die week, op 24 mei, vierde Rijkswaterstaat zijn 225-jarig bestaan. Voor mij was dat een mooie afsluiting. Ik heb genoten van de positieve aandacht die RWS op zijn verjaardag kreeg. “Nu is het stil”, dacht ik toen ik de ochtend na mijn laatste werkdag wakker werd. Ik was er wel een beetje emotioneel van. Vooral door het afscheid van alle collega’s. Dat zijn de mensen met wie je het uiteindelijk allemaal doet."

Langs op locatie

Michèle maakte de afgelopen 6 jaar veel kilometers, kriskras door het land. Daar deed ze haar voordeel mee. "In mijn dienstauto lag een lijst met alle RWS-locaties. En dat zijn er een hoop. Als ik toevallig in de buurt was, ging ik onaangekondigd langs om collega’s te ontmoeten. Uiteindelijk heb ik de lijst bijna helemaal kunnen afwerken!"

Na 32 jaar verlaat je het Rijk. Dat is vast geen toeval.

"Ik heb ervan genoten om ruim 30 jaar lang met collega’s te proberen Nederland nog mooier, veiliger en sterker te maken. De baan bij RWS was voor mij de mooiste baan van de rijksdienst. Ik gunde mijzelf weer zo’n prachtige plek. En dus ben ik buiten het Rijk gaan rondkijken. Wat ook meespeelt: dit jaar word ik 60. Ik heb nu nog een kans om iets totaal anders te gaan doen. Het leek me leuk om vanuit het Haagse naar de regio te gaan. Voor heel veel mensen is Den Haag ver weg en andersom is dat net zo. Dat vind ik erg jammer. Als ik mijn collega’s iets zou mogen aanbevelen: ga er meer op uit, weg van de Haagse stolp. Ontmoet de mensen voor wie je het allemaal doet. En die zitten niet alleen in Den Haag, maar ook in Zwolle en Venlo. Daarom wilde ik hier in Zutphen graag op de markt afspreken, vroeger de belangrijkste ontmoetingsplek. Vertel mensen je verhaal en je zal ontdekken dat velen je willen helpen om je werk goed te doen."

Voor het eerst in je carrière ga je de zorg in. Wat spreekt je zo aan?

"Maatschappelijke relevantie vind ik erg belangrijk. Is er op dat gebied iets relevanter dan de zorg? Ten tweede: ik mag straks weer met vakmensen werken, die verstand van zaken hebben. Daar leer ik zelf ook weer van. Verder ben ik altijd op zoek naar bestuurlijk complexe werkomgevingen. De ziekenhuizen, artsen, patiënten, verzekeraars en de hele keten daaromheen: dat maakt het voor mij extra interessant. Ik zocht ook een bepaalde grootte. Bij Isala werken 7500 mensen, met een grote regionale betekenis. Dat vind ik een mooie schaal."

Nog even terug naar het Haagse: er is veel kritiek op de overheid. Hoe kijk jij daarnaar?

"Het is de Haagse teneur om het alleen maar te hebben over de zaken die fout gaan, maar ik vind dat je de overheid en al haar medewerkers daarmee enorm tekortdoet. Er zijn zó veel successen. Neem bijvoorbeeld de keurig vooringevulde belastingaangifte die we elk jaar ontvangen. Of dat Rijkswaterstaat dit land droog en dus leefbaar houdt. Natuurlijk zijn er ook zaken die we beter moeten regelen. Maar als je ziet wat de duizenden overheidsmedewerkers voor Nederland doen… Petje af."

Toen je bij RWS binnenkwam, was je nog niet bekend met de bouwsector. Je gaf onlangs in een podcast aan dat dit zeker geen nadeel was. Gaat dat nu weer het geval zijn?

"Dat hoop ik natuurlijk wel. Ik ben iemand die stuurt vanuit de inhoud, maar dan heb ik wel anderen nodig om die inhoud aan te dragen. Als je een sector nog niet goed kent, ga je er onbevooroordeeld in. Door veel vragen te stellen, ontstaat er ruimte om indien nodig een ander pad in te slaan. Ik ben erg benieuwd wat ik bij Isala ga aantreffen en vind het ontzettend leuk om te leren. Wat mensen doen, waarom ze het doen, waarom het zorgsysteem werkt zoals het werkt. Dat vind ik fascinerend. Ik zal vanaf 10 juli eerst veel gaan luisteren: dat is het allerbelangrijkste. Dan komen de vragen vanzelf."

Wat hoop je achter te laten bij RWS?

"Wat het al heeft: optimisme, vertrouwen in het eigen kunnen en leergierigheid. En dat neem ik ook mee naar Isala. Als bestuurder sta je ten dienste van degenen die het werk uitvoeren. Het heeft dan weinig zin om achter je bureau te blijven zitten. Kortom, ga de werkvloer op en leer wat de mensen nodig hebben. Ik heb heel veel zin in mijn nieuwe baan en vind het een stoere stap van mezelf. Ik ga weer wat leren: dat heb ik altijd het allerleukste gevonden. Het is de nieuwsgierigheid die me drijft."

Michèle heeft nog een tip voor bestuurders die onder ‘de Haagse stolp’ uit willen, met een knipoog. "Ik woon al enige tijd in Zutphen. Eind augustus wordt hier het Internationaal Cello Festival georganiseerd! Past dat in het interview?"